Pukekawa

Wauw ik ben hier al weer een week! Na een lange vlucht ben ik eindelijk op vrijdag aangekomen in Pukekawa, mijn nieuwe woonplaats voor de komende drie maanden. Ik heb kennisgemaakt met Tina en Marcus die twee kinderen hebben. Hannah van 1,5 en Twiler van 4 maanden. Er zijn naast mij drie andere meiden aan het werk. Maria uit Denemarken, Clara uit Duitsland en Mellary uit Amerika. Alle drie zijn ze nog onder de 20 dus dat is even wennen :). Naast ons is er Heidi die ook bij Tina en Marcus woont. Aangezien we hier echt op het platteland zitten is er in principe geen bereik en wifi is er 1 keer per week als een hotspot gecreerd wordt haha echt in de middle of nowhere dus! Inmiddels heb ik een NZ nummer gehaald dus heb ik wel iets vaker internet, yes :)

Op vrijdagavond hebben we pas laat gegeten en kreeg meteen een halve lam naast mij neergezet. Jammie, enorme kanibalen! Na het eten ben ik ook direct gaan slapen en heb gelukkig een kamer voor mijzelf, erg fijn. Iedere dag gaat om 7 uur de wekker, in het weeknd een uurtje later. We moeten namelijk twee keer op een dag het hek van de paardrn verplaatsen zodat ze weer wat gras hebben, praktisch is anders naar mijn idee maargoed. Op dit moment staan de helft van de paardrn al op het terrein bij het huis, de andere helft staat ergens anders. In totaal zijn er ongeveer 35 paarden. Aangezien ze hier net in juni naar toe zijn verhuisd hebben we nog geen arena waar we in kunnen werken met de paarden dus vandaar dat de andere helft ergens anders staat. Daar werken we doordeweeks met de paarden. Zaterdag zijn we met Marcus begonnen met het bouwen van stallen en gingen we cement gieten, wat een mannen klus zeg... Pff! Het is hier heel normaal dat je dit soort dingen allemaal zelf doet en hier niet een bedrijf voor inhuurt. Dag 1 was dus al lekker vermoeiend, maar dat zorgde er wel voor dat ik eigenlijk geen last heb gehad van een jetlag. Zondag hadden we last van waterproblemen en was de watertank leeg. Behoorlijk balen dat je na een dag werken niet even lekker kan douchen, maar je weet wel meteen dat je lekker op het verre platteland zit ;-) Op dinsdag werd hier Guy Fox day gevierd. Wikipedia voor uitleg, maar dit hebben wij op maandag gevierd met s'avonds een enorm kampvuur! De rest van de week heb ik vooral op het andere terrein bij de arena gewerkt. Ik mag nog niet echt zelf werken met de paarden, maar het is vooral paarden ophalen uit de wei, poetsen of zoals Madelein dat paarden visagie noemt, opzadelen en that's it. Niet echt spannend vooralsnog, maar je maakt enorme kilometers op een dag. Als we dan na een dag hard werken thuiskomen, wordt er meestal van ons verwacht dat we op de kinderen passen, huis schoonmaken etc dus dat moet nog even anders naar mijn idee want daar ben ik niet voor gekomen.. We eten meestal pas rond half9 zodat we dus ook dagen van rond de 10/12 uur bezig zijn en daarna schiet ik snel mn bed in. Moet enorm wennen aan de lange
dagen... Op vrijdag hebben we in de nieuwe stal al de eerste merries kunnen scannen of ze drachtig zijn dus dat is een mooie ontwikkeling, de stallen beginnen nu echt ergens op te lijken. Op vrijdag ben ik niet naar de arena gegaan maar ben ik bij het huis gebleven om op te passen. In de ochtend is alleen Marcus enorm uit z'n plaat gegaan en vond dat we lui waren en is bij mij over een heleboel grenzen gegaan... Eerst was ik er echt van overtuigd dat ik wegging, maar we hebben met de meiden onderling gepraat en besloten dat we dit weekend met Tina gaan praten. Hopelijk helpt dat en kunnen we ook aangeven dat we te veel uren maken... Alsof ze het hadden aangevoeld hebben we vandaag, zaterdag, een dag vrij gekregen! Zij zijn met de kids op pad gegaan en hebben wij met een aantal paarden gewerkt en daarna een beetje aan de rand van het zwembad gezeten. Wat heerlijk zeg! Tot nu is het weer enorm onvoorspelbaar, het ene moment schijnt de zon en dan is het ook meteen best warm, maar we hebben ook al hoosbuien, hagel en onweer gehad. Nu in ieder geval aan het genieten van de zon in mn korte broek ;-)

Liefs Lin